Apostołka Apostołów, wzór miłości i nawrócenia

Święta Maria Magdalena to jedna z najbardziej poruszających i czczonych postaci Nowego Testamentu. Znana jako pierwsza świadkini Zmartwychwstania, nazywana przez Ojców Kościoła „Apostołką Apostołów”, przeszła niezwykłą duchową drogę – od kobiety zniewolonej przez zło do najwierniejszej uczennicy Chrystusa. Jej historia ukazuje moc Bożego miłosierdzia, piękno nawrócenia i głębię miłości do Zbawiciela.

Kim była Maria Magdalena?

Maria Magdalena pochodziła z Magdali, miasta nad Jeziorem Galilejskim. Według Ewangelii Łukasza (8,2), Jezus uwolnił ją od siedmiu złych duchów – to oznacza całkowitą przemianę, radykalne odnowienie życia. Od tej pory stała się Jego uczennicą i towarzyszką, wiernie trwając przy Nim aż do śmierci.

Nie należy mylić jej z Marią, siostrą Marty i Łazarza, ani utożsamiać automatycznie z jawnogrzesznicą – choć przez wieki tradycja zachodnia łączyła te postacie. Współczesna biblistyka wyodrębnia Marię Magdalenę jako oddzielną, historyczną kobietę – uczennicę i świętą.

„Maria Magdalena… kobieta, która umiłowała Chrystusa ponad życie, która została pierwszą zwiastunką Zmartwychwstania.”
– Papież Benedykt XVI

U stóp krzyża i przy pustym grobie

Gdy apostołowie rozproszyli się w godzinie męki, Maria Magdalena trwała przy Jezusie aż do końca. Była obecna przy krzyżu (J 19,25), widziała Jego śmierć, uczestniczyła w pogrzebie i jako pierwsza przyszła do grobu „gdy jeszcze było ciemno” (J 20,1).

To właśnie jej Jezus objawił się jako Zmartwychwstały:

„Mario!” – „Rabbuni!” (J 20,16)
Ten intymny, przejmujący dialog pokazuje relację osobistej miłości, wiary i oddania.

Chrystus posyła ją do apostołów z wiadomością:

„Idź do moich braci i powiedz im…” (J 20,17)

W ten sposób Maria Magdalena staje się pierwszą zwiastunką Zmartwychwstania, uhonorowaną przez samego Jezusa.

Nawracająca miłość

Postać Marii Magdaleny uczy, że:

• miłość do Jezusa jest odpowiedzią na Jego miłosierdzie,

• nawrócenie jest możliwe zawsze – nawet z najgłębszych ciemności,

• wierność trwa nawet w bólu i ciszy grobu,

• kobieta ma niezastąpione miejsce w dziele zbawienia.

„Umarła dla świata, aby żyć tylko dla Chrystusa.”
– św. Grzegorz Wielki

Kult i dziedzictwo

Kult św. Marii Magdaleny rozwinął się bardzo wcześnie – już w IV wieku czczono ją w Jerozolimie, a w VI wieku w Kościele Zachodnim. Święty Grzegorz Wielki nazywał ją „pokutnicą doskonałą” i „ikoną Kościoła grzesznego, ale zbawionego przez miłość”.

We Francji, szczególnie w Prowansji, rozwinięto legendę, że Maria Magdalena osiedliła się tam po Wniebowstąpieniu Jezusa i przez wiele lat żyła jako pustelnica w jaskini Sainte-Baume.

Patronat

Św. Maria Magdalena jest patronką:

• kobiet i dziewic konsekrowanych,

• pokutnic i nawróconych grzeszników,

• farmaceutów i perfumiarzy (ze względu na naczynie z wonnościami),

• zakonów kontemplacyjnych (np. magdalenek),

• głosicieli Ewangelii i rekolekcjonistów,

• tych, którzy szukają przebaczenia i nowego początku.

Ikonografia

Święta Maria Magdalena przedstawiana jest jako:

• kobieta z długimi włosami,

• z naczyniem z olejkami lub alabastrowym słoikiem,

• u stóp krzyża lub w ekstazie modlitwy,

• w pustelni jako pokutnica,

• w chwili spotkania ze Zmartwychwstałym, z napisem „Noli me tangere” („Nie zatrzymuj Mnie”).

Święto liturgiczne

Do 2016 roku wspomnienie Marii Magdaleny miało rangę wspomnienia obowiązkowego. Papież Franciszek podniósł jej wspomnienie do rangi święta liturgicznego, aby podkreślić jej wyjątkową rolę w historii zbawienia i w duchowej misji kobiet w Kościele.

Aktualność dziś

Maria Magdalena:

• uczy miłości wiernej aż po ciemność grobu,

• daje nadzieję każdemu, kto upadł – że miłosierdzie Boże jest większe niż grzech,

• przypomina, że kobiety mają pierwszorzędne miejsce w historii zbawienia,

• zachęca, by w każdej sytuacji szukać żywego Chrystusa, nie martwego wspomnienia.

Modlitwa do św. Marii Magdaleny

Święta Mario Magdaleno, umiłowana przez Pana,
która doświadczyłaś mocy Jego miłosierdzia,
wstawiaj się za nami,
abyśmy jak Ty umieli płakać nad naszymi grzechami
i kochać Chrystusa ponad wszystko.
Ucz nas trwania przy krzyżu
i rozpoznawania Go w ogrodzie poranka zmartwychwstania.
Amen.