NAMASZCZENIE CHORYCH
Sakrament namaszczenia chorych może przyjąć każdy wierzący, którego zdrowie znajduje się w poważnym niebezpieczeństwie.
Namaszczenie chorych można przyjmować wielokrotnie. Dlatego nie jest niczym bezsensownym, żeby także młodzi ludzie prosili o ten sakrament, gdy na przykład czeka ich trudna operacja. Namaszczenie chorych obdarza pociechą, pokojem i siłą oraz ściśle jednoczy chorego w jego niedomaganiu i cierpieniu z Chrystusem. Bowiem Pan wziął na siebie nasze lęki i na swoim ciele poniósł nasze bóle. U niektórych namaszczenie chorych powoduje cielesne uzdrowienie. Jeśli jednak kogoś Pan zechce powołać do siebie, w sakramencie namaszczenia chorych obdarza go siłą w walce z ciałem i w zmaganiach duchowych w tym ostatnim okresie życia. W każdym przypadku namaszczenie chorych powoduje odpuszczenie grzechów. Wielu chorych obawia się tego sakramentu i odsuwają go na ostatni moment, ponieważ uważają, że jest rodzajem wyroku śmierci. Jest tymczasem dokładnie odwrotnie: namaszczenie chorych to rodzaj polisy na życie. Chrześcijanin towarzyszący choremu powinien usuwać te fałszywe obawy. Najczęściej bardzo ciężko chorzy intuicyjnie czują, że w tej chwili nie ma nic ważniejszego, niż natychmiast przylgnąć do Tego, który pokonał śmierć i jest samym życiem: do Jezusa Zbawiciela.
Sakramentu namaszczenia chorych udzielamy zawsze, gdy istnieje taka potrzeba. Chorych odwiedzamy w każdy pierwszy piątek miesiąca. W każdą niedzielę nadzwyczajny szafarz Eucharystii zanosi Komunię Świętą do osób, które tego pragną. W celu przyjęcia sakramentu chorych bądź Komunii Świętej należ zgłosić się do kancelarii parafialnej, bądź do jednego z kapłanów.
