Św. Hieronim (ok. 347–420) był uczonym i tłumaczem Pisma Świętego. Największym jego dziełem jest przekład Biblii na łacinę – tzw. Wulgata, używana w Kościele przez wiele wieków.

Był mnichem, ascetą, a jednocześnie człowiekiem pióra, znanym z gorącego temperamentu. W Betlejem prowadził klasztor i szkołę biblijną.

Patronat: biblistów, tłumaczy, studentów.
W ikonografii ukazywany w czerwonych szatach kardynalskich, z księgą, czaszką lub lwem u boku (symbol przyjaźni z oswojonym lwem).