
Mistyczka z Północy, Matka Europy, posłanka Boga
Święta Brygida Szwedzka (1303–1373) była jedną z najbardziej niezwykłych kobiet średniowiecza – żoną, matką ośmiorga dzieci, dworską damą, pielgrzymką, zakonnicą, pisarką i mistyczką. Nazywano ją “prorokinią Północy” i “głosem Boga wobec papieży i narodów”. Jej życie było świadectwem miłości, pokuty i nieustannego słuchania Bożego głosu.
W 1999 roku papież Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy, obok świętych Benedykta, Cyryla i Metodego, Katarzyny ze Sieny i Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein).
Pochodzenie i młodość
Brygida urodziła się w 1303 roku w Uppsali w Szwecji, w zamożnej i pobożnej rodzinie królewskiego doradcy. Od wczesnej młodości miała mistyczne doświadczenia – widzenia Chrystusa i Matki Bożej. Gdy miała 10 lat, po raz pierwszy ujrzała Jezusa cierpiącego – to wydarzenie na zawsze ukształtowało jej duchowość.
W wieku 13 lat została wydana za mąż za Ulfa Gudmarssona, z którym miała ośmioro dzieci, w tym świętą Katarzynę Szwedzką. Brygida prowadziła dom, zarządzała dobrami, udzielała jałmużny i dbała o religijne wychowanie rodziny.
„Panie, spraw, abym kochała Cię tak bardzo, jak tylko można kochać – ponad wszystko.”
– św. Brygida Szwedzka
Małżeństwo i droga do życia konsekrowanego
Wraz z mężem Brygida udała się na pielgrzymkę do Santiago de Compostela. Po jego śmierci w 1344 roku całkowicie poświęciła się modlitwie, pokucie i życiu duchowemu. Zamieszkała przy klasztorze cysterek w Alvastra, gdzie zaczęła otrzymywać liczne objawienia mistyczne.
Chrystus mówił do niej z niezwykłą jasnością – ukazywał tajemnice swojej Męki, życia Kościoła, przyszłości Europy i moralnych problemów ludzi. Brygida spisywała swoje widzenia, które później zostały zebrane w dziele „Revelationes” (Objawienia)”.
Zakładanie zakonu i misja w Rzymie
Z natchnienia Bożego Brygida założyła nowy zakon – Ordo Sanctissimi Salvatoris (Zakon Najświętszego Zbawiciela), znany jako brygidki. Ich reguła łączyła życie kontemplacyjne z czynnym – modlitwa, pokuta i troska o zbawienie świata.
W 1350 roku udała się do Rzymu, aby uzyskać aprobatę papieską dla zakonu – i już tam pozostała aż do śmierci. W Wiecznym Mieście żyła jako pokutnica i prorokini, wzywając papieży do powrotu z Awinionu do Rzymu, nawołując do reformy moralnej Kościoła i królów Europy do jedności i nawrócenia.
„Kościół jest Oblubienicą Ukrzyżowanego – nie może żyć w luksusie i zapomnieniu o Mistrzu.”
Apostołka modlitwy i pokoju
Brygida pisała listy do papieży, biskupów, monarchów. Jej słowa były ostre, ale pełne miłości do Kościoła. Wzywała do pokoju między państwami, do odnowy duchowej, do życia zgodnego z Ewangelią.
Jej modlitwy – zwłaszcza Modlitwa do Najdroższej Krwi Jezusa (15 modlitw Brygidy) – rozsławiły się w całym chrześcijaństwie. W objawieniach widziała całą Mękę Pańską, szczegóły cierpień Jezusa i wezwania do zadośćuczynienia.
Śmierć i kanonizacja
Brygida zmarła 23 lipca 1373 roku w Rzymie, otoczona szacunkiem i czcią. Jej ciało zostało przewiezione do Szwecji, do klasztoru w Vadstena, gdzie spoczywa do dziś.
Została kanonizowana w 1391 roku przez papieża Bonifacego IX. W 1999 roku św. Jan Paweł II ogłosił ją patronką Europy.
Ikonografia
Święta Brygida przedstawiana jest jako:
-
zakonnica w czarno-białym habicie z koroną mistyczną (symbol siedmiu radości i boleści),
-
trzymająca księgę objawień lub pióro,
-
z krzyżem, księgą lub hostią,
-
nieraz z postacią Ukrzyżowanego lub w chwili ekstazy,
-
otoczona światłem, modlitwą, siedzącą przy pulpicie.
Patronat
Św. Brygida jest patronką:
-
Europy (współpatronka),
-
Szwecji,
-
wdów, matek, pielgrzymów,
-
pisarzy duchowych i teologów,
-
orędowniczką jedności chrześcijan.
Dziedzictwo duchowe
Święta Brygida przypomina, że:
-
świętość możliwa jest w każdej sytuacji: jako matka, żona, zakonnica,
-
kobieta ma prawo mówić proroczo w Kościele,
-
modlitwa może przemieniać losy narodów,
-
mistyka rodzi się z kontemplacji krzyża i słuchania słowa Bożego.
Modlitwa do św. Brygidy
Święta Brygido, prorokini miłości Ukrzyżowanego,
naucz nas kochać Chrystusa jak Ty – całym sercem.
Wyjednaj nam łaskę wierności Kościołowi,
ducha modlitwy, odwagi w głoszeniu prawdy
i nadziei na pokój w podzielonym świecie.
Amen.