Modlitewne czuwanie z rodzinami i w intencji rodzin – 24 czerwiec X Światowe Spotkanie Rodzin

19
cze

24 czerwca to dzień zakończenia roku szkolnego. Warto połączyć to wydarzenie z czuwaniem by zaprosić na nie całe rodziny.

Wystawienie Najświętszego Sakramentu

Wstęp:

W czasie gdy dzisiaj gromadzimy się na modlitwie za rodziny i w różnych intencjach rodzin w Rzymie odbywa się pod przewodnictwem papież Franciszka X Światowe Spotkanie Rodzin. Na całym świcie trwa dzisiaj w łączności z Ojcem Świętym modlitwa za rodziny, w która i my też się włączamy. Będziemy dziś przypominać sobie nauczanie Ojca Świętego i omadlać ważne sprawy rodzin. Nasze czuwanie zakończy indywidualne błogosławieństwo wszystkich rodzin.

Najpierw wysłuchamy nauczania papieża Franciszka, potem będzie chwila na medytację słowa, następnie modlitwa i krótki śpiew (pieśń/kanon)

– narzeczeni

Z nauczania papieża Franciszka: „Nie byłoby też dobrze, gdyby narzeczeni przyszli do ślubu nie pomodliwszy się razem jedno za drugie, prosząc Boga o pomoc, aby byli wierni i hojni, wspólnie pytając Boga, czego od nich oczekuje, a także powierzając swoją miłość przed obrazem Maryi. (AL. 216), Niekiedy narzeczeni nie postrzegają teologicznego i duchowego ciężaru zgody małżeńskiej, która rzuca światło na znaczenie wszystkich następnych gestów. Trzeba podkreślić, że słów tych nie można ograniczać do teraźniejszości. Pociągają one za sobą pewną totalność, obejmującą przyszłość: „dopóki śmierć was nie rozdzieli”. Sens zgody ukazuje, że „wolność i wierność nie są ze sobą sprzeczne, a wręcz wspierają się nawzajem, zarówno w relacjach międzyosobowych, jak społecznych. (AL. 214)

– chwila medytacji nad słowem w ciszy

Modlitwa:

Boże, który jesteś życiem i miłością ludzi, Ty rozproszyłeś w całym wszechświecie ślady Twojej dobroci i mądrości, a człowiekowi dałeś wolę i serce zdolne do miłowania wszystkiego, co dobre i piękne; wejrzyj na narzeczonych oraz ich wzajemną miłość i pragnienie, aby iść razem przez całe życie.

Daj im siły, aby wytrwali w wierności Tobie i sobie nawzajem. Pomóż im zachować czystość przedmałżeńską, cierpliwość wobec trudności, wytrwałość w doświadczeniach. Ukaż im właściwe znaczenie pełnego zjednoczenia duszy i ciała, do którego powołujesz każdego męża i żonę. Ucz ich miłości zdolnej do panowania nad sobą, gotowej do poświęceń, szukającej prawdziwego dobra ukochanej osoby.

Boże miłosierny, pomóż im dobrze przygotować się do dnia ślubu, który całkowicie zmieni ich życie. Uświęć ich miłość i otwórz na dar życia, które przekażą nowym ludziom. Niech dzień ślubu będzie pełen radości i pokoju. Niech spocznie nad nimi błogosławieństwo Twoje i ich rodziców. Prosimy Cię o to przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.

Kanon/śpiew

– małżonkowie

Z nauczania Ojca Świętego Franciszka o małżeństwie:

Sakrament małżeństwa nie jest umową społeczną, pustym rytuałem lub jedynie zewnętrznym znakiem zaręczyn. Sakrament jest darem dla uświęcenia i zbawienia małżonków, ponieważ „poprzez sakramentalny znak, ich wzajemna przynależność jest rzeczywistym obrazem samego stosunku Chrystusa do Kościoła. Małżonkowie są zatem stałym przypomnieniem dla Kościoła tego, co dokonało się na Krzyżu; wzajemnie dla siebie i dla dzieci są świadkami zbawienia, którego uczestnikami stali się poprzez sakrament”64. Małżeństwo jest powołaniem, gdyż jest odpowiedzią na specyficzne wezwanie do przeżywania miłości małżeńskiej jako niedoskonałego znaku miłości między Chrystusem a Kościołem. W związku z tym, decyzja o zawarciu małżeństwa i założeniu rodziny powinna być owocem rozeznania powołania. (AL. 72)

W małżeństwie przeżywa się również poczucie całkowitej przynależności do tylko jednej osoby. Małżonkowie podejmują wyzwanie i pragnienie, by razem się zestarzeć i wypalać, odzwierciedlając w ten sposób wierność Boga. Ta stanowcza decyzja, naznaczająca styl życia, jest „wewnętrznym wymogiem przymierza miłości małżeńskiej”, bo „temu, kto nie zdecyduje się pokochać na zawsze, trudno będzie móc kochać naprawdę choćby przez jeden dzień” (AL. 319)

Miłość przeżywana w rodzinach jest nieustanną mocą dla życia Kościoła. „Cel jednoczący małżeństwa jest nieustannym wezwaniem do rozwijania i pogłębienia tej miłości. Zjednoczeni w miłości małżonkowie doświadczają piękna ojcostwa i macierzyństwa; dzielą między sobą plany i trudy, pragnienia i zmartwienia; uczą się wzajemnej troski i wzajemnego przebaczenia. W tej miłości świętują swe chwile szczęśliwe i wspierają się w trudnych przejściach dziejów swego życia. […] Piękno wzajemnego daru jest bezinteresowne, radość z powodu rodzącego się życia i pełna miłości opieka wszystkich członków rodziny, od małych dzieci do starców, to tylko niektóre z owoców, które czynią wyjątkową i niezastąpioną odpowiedź na powołanie rodziny”103, zarówno dla Kościoła jak i dla całego społeczeństwa. (AL. 88)

– chwila medytacji nad słowem w ciszy

– modlitwa za małżonków

Boże, w majestacie nieskończony, który stworzyłeś małżeństwo na swoje wyobrażenie, pomóż małżonkom dostrzegać w sobie wzajemne podobieństwo Twoje i szanować siebie. Miłości niepojęta, który w Synu swoim umiłowałeś nas do końca, odnawiaj w małżonkach miłość ślubowaną przed Twoim ołtarzem, aby nie gasła i nie słabła, aby miłując się wzajemnie, szukali Twojej woli na każdy dzień. Boże, który wierny jesteś w obietnicach swoich, Boże wieczny i niezmienny, wzmacniaj wierność małżeńską, aby słabość nie zwyciężyła, aby niebezpieczeństwa nie pokonały, ale by jaśniała wierność w każdym małżeństwie ku Twojej chwale. Amen

Kanon/śpiew

– mamy w stanie błogosławionym

Z nauczania Papieża Franciszka:

Ciąża to trudny okres, ale jest to również czas wspaniały. Matka współpracuje z Bogiem, aby dokonał się cud nowego życia. Macierzyństwo wynika ze „szczególnej potencjalności całego ustroju kobiecego, który ze stwórczą zaiste precyzją służy poczęciu i zrodzeniu człowieka”183. Każda kobieta uczestniczy w „tajemnicy stworzenia, odnawiającej się w ludzkim rodzeniu”184. Jak mówi Psalm: „Ty utkałeś mnie w łonie mej maki” (139 [138], 13). Każde dziecko kształtujące się w łonie swej matki jest owocem odwiecznego planu Boga Ojca i Jego wiecznej miłości: „Zanim ukształtowałem cię w łonie matki, znałem cię, nim przyszedłeś na świat, poświęciłem cię” (Jer 1, 5). Każde dziecko jest w sercu Boga od zawsze, a w chwili gdy jest ono poczęte, wypełnia się odwieczne marzenie Stwórcy. (AL. 168)

– chwila medytacji nad słowem w ciszy

Modlitwa za rodziców oczekujących narodzin dziecka

O Maryjo – Matko wszystkich matek i święty Józefie – opiekunie rodzin, zanosimy przez Was naszą modlitwę do naszego Jedynego Ojca za poczęte dzieci. W imię Jezusa Chrystusa prosimy o wszelkie błogosławieństwo dla nich, by przyszły na świat i rosły zdrowo. Dzisiaj wyrzekamy się wszelkiego zła i pragniemy byś posługiwał się Boże Ojcze nami i dziećmi, którymi obdarowałeś rodziców dla czynienia wszelkiego dobra w świecie na chwałę Twoją i Kościoła świętego. Czekając na cud narodzin, powierzamy Tobie Panie Jezu, przez Maryję, ten błogosławiony czas. Amen.

Kanon/śpiew

– małżonkowie/rodziny w kryzysie

Z nauczania Papieża Franciszka:

Historia rodziny nosi ślady wszelkiego rodzaju kryzysów, które są również częścią jej dramatycznego piękna. Trzeba pomóc odkryć, że przezwyciężony kryzys nie prowadzi do mniej intensywnej relacji, ale do udoskonalenia, konsolidacji i dojrzałości wina jedności. Nie żyje się razem po to, aby być coraz mniej szczęśliwymi, ale aby nauczyć się być szczęśliwymi w nowy sposób, wychodząc od możliwości otwartych przez nowy etap. Każdy kryzys pociąga za sobą pewne uczenie się, które pozwala na pogłębienie intensywności wspólnego życia, albo chociaż znalezienie nowego znaczenia doświadczenia małżeńskiego. Żadną miarą nie wolno poddawać się rezygnacji i godzić się na opadanie, nieuchronne pogorszenie, na przeciętność, którą trzeba znosić. Wręcz przeciwnie, kiedy małżeństwo podejmowane jest jako zadanie, które pociąga za sobą także pokonywanie przeszkód, to każdy kryzys jest postrzegany jako okazja, aby się spotkać i razem pić najlepsze wino. Dobrze jest towarzyszyć małżonkom, aby potrafili zaakceptować kryzysy, jakie mogą się pojawić, podjąć wyzwanie i wyznaczyć im miejsce w życiu rodzinnym. Doświadczeni i uformowani małżonkowie muszą być gotowi towarzyszyć innym w tym odkryciu, tak aby kryzysy ich nie przerażały, ani nie prowadziły ich do pochopnych decyzji. Każdy kryzys kryje dobrą wiadomość, którą trzeba umieć usłyszeć, wytężając słuch serca. (AL. 232)

– chwila medytacji nad słowem w ciszy

Modlitwa za małżeństwa w kryzysie:

Panie! Dziękuję Ci za powołanie do małżeństwa. Dziękuję za każdy dzień pełen szczęścia, uśmiechu i radości. Dziękuję Ci za mojego małżonka, z którym przeżyłam/em tak wiele.

Dobry Ojcze, Ty wszystko wiesz, wiesz, jaki ciężar spoczywa teraz na moich ramionach. Wiesz, jak źle dzieje się teraz w naszym małżeństwie. Tak bardzo przepraszam Cię za te wszystkie chwile, gdy nie pamiętaliśmy o powołaniu, jakim jest święty związek małżeński. Przepraszam za te wszystkie chwile, gdy źle się do siebie odnosiliśmy, chwile pełne gniewu i urażonej dumy. Wybacz te dni, gdy nie potrafiliśmy wybaczać, kierowaliśmy się złością, egoizmem i zapominaliśmy o Tobie.

Panie, Ty wszystko możesz – błagam Cię za wstawiennictwem św. Rity – patronki małżeństw i rodzin, ocal nasze małżeństwo, bo nam czasem brakuje sił. Czasem czujemy się słabi. Potrzebujemy Cię jak nigdy wcześniej. Błagamy, ześlij na nas Ducha Świętego, wlej w nas prawdziwie chrześcijańską miłość, wiarę i nadzieję w lepsze jutro. Pozwól nam zrozumieć swoje błędy, wzbudź w nas empatię i miłosierdzie, autentyczną chęć do zgody. Pomóż nam się porozumieć i odbudować naszą miłość.

Święta Rito, proszę, módl się za nas i otaczaj swoją opieką. Nie pozwól nam błądzić, nie pozwól nam budować murów, tworzyć kolejnych konfliktów. Święta Rito, Ty tak dobrze znasz trudy macierzyństwa i życia małżeńskiego. Pomóż nam rozwiązać wszystkie węzły, wszystkie złe emocje, których tak wiele nagromadziliśmy. Naucz nas, byśmy zawsze potrafili wyciągnąć rękę do zgody, mając w pamięci słowa przysięgi wypowiedzianej przed ołtarzem, Daj, byśmy swoim małżeństwem potrafili codziennie świadczyć o swojej wierze. Amen

Kanon/śpiew

– dzieci

Z nauczania Papieża Franciszka:

O ile rodzice są jak fundamenty domu, to dzieci są jak „żywe kamienie” rodziny (por. 1 P 2, 5). Znamienne, że w Starym Testamencie słowem pojawiającym się najczęściej po określeniu Boga (JHWH, Pan) jest „syn” (ben), termin, który odsyła do hebrajskiego czasownika oznaczającego „budować” (banah). Dlatego w Psalmie 127 wychwalany jest dar dzieci, przy użyciu obrazów, jakie odnoszą się do budowy domu: „Jeżeli Pan domu nie zbuduje, na próżno się trudzą ci, którzy go wznoszą. […] Oto synowie są darem Pana, a owoc łona nagrodą. Jak strzały w ręku wojownika, tak synowie za młodu zrodzeni. Szczęśliwy mąż, który napełnił nimi swój kołczan. Nie zawstydzi się, gdy będzie rozprawiał z nieprzyjaciółmi w bramie” (1.3-5). To prawda, że te obrazy odzwierciedlają kulturę społeczeństwa starożytnego, ale obecność dzieci jest jednak oznaką pełni rodziny w ciągłości historii zbawienia, z pokolenia na pokolenie. (AL. 14)

Biblia traktuje także rodzinę jako miejsce katechezy dzieci. Widać to jasno w opisie celebracji paschalnej (por. Wj 12, 26-27; Pwt 6, 20-25), a później w żydowskiej hagadzie czy też w dialogicznej narracji, która towarzyszy obrzędowi wieczerzy paschalnej. Po raz kolejny Psalm wychwala rodzinne głoszenie wiary: „Cośmy słyszeli i cośmy poznali, i co nam opowiedzieli nasi ojcowie, tego nie ukryjemy przed ich synami. Opowiemy przyszłemu potomstwu chwałę Pana i Jego potęgę, i cuda, których dokonał. Albowiem nadał On w Jakubie przykazania i ustanowił Prawo w Izraelu, aby to, co zlecił naszym ojcom, podawali swym synom, aby to poznało przyszłe pokolenie, synowie, co się narodzą” (Ps 78, 3-6). Dlatego rodzina jest miejscem, gdzie rodzice stają się dla swoich dzieci pierwszymi nauczycielami wiary. Jest to zadanie, które wypełnia się własnymi siłami, osoba uczy osobę. „Gdy cię syn zapyta w przyszłości […], odpowiesz mu” (Wj 13, 14). W ten sposób różne pokolenia będą wznosić swoją pieśń dla Pana, „młodzieńcy, a także dziewice, starcy i dzieci” (Ps 148, 12).

– chwila medytacji nad słowem w ciszy

Modlitwa rodziców za dzieci:

Boże, w Trójcy Jedyny, z woli i łaski swojej powierzyłeś nam dzieci, które do Ciebie należą. Prosimy za nimi, abyś miał je w swojej opiece.

Boże Ojcze, strzeż życia naszych dzieci, zachowaj je w zdrowiu, broń od złych przygód, aby bezpiecznie mogły róść na Twoją chwałę i naszą radość.

Synu Boży, Jezu Chryste, strzeż wiary naszych dzieci, daj łaskę, aby były wierne Tobie i nie dozwól, aby w życiu zbłądziły.

Duchu Święty, Boże, udziel dzieciom naszym światła w obowiązkach i pokaż, jak mają służyć Bogu i bliźnim. Daj im moc, aby pokonywały pokusy i trudności.

Boże, wspieraj nas, rodziców, abyśmy słowem trafiali do serc dzieci, a słowo swoje popierali przykładem życia. Pomóż nam czuwać nad dziećmi i szukać ich dobra. Wzbudzaj i podtrzymuj w nas ducha wiary i spraw, niech razem z dziećmi naszymi oglądamy kiedyś Ciebie, Boga Trójjedynego. Amen

Kanon/śpiew

– dziadkowie

Z nauczania Papieża Franciszka:

Osoby starsze pomagają dostrzec „następstwo pokoleń”, poprzez „charyzmat zapełniania przedziałów między pokoleniami”215. To właśnie dziadkowie często zapewniają przekazywanie wielkich wartości swoim wnukom, a „wiele osób może potwierdzić, że właśnie swoim dziadkom zawdzięcza wprowadzenie w życie chrześcijańskie”216. Ich słowa, ich przytulenia lub sama ich obecność pomagają dzieciom w rozpoznaniu, że historia nie zaczyna się od nich, że są spadkobiercami długiej drogi oraz że trzeba respektować poprzedzające nas tło dziejowe. Wrażliwość na osoby starsze jest istotną cechą cywilizacji. (AL192)

– chwila medytacji nad słowem w ciszy

Modlitwa za dziadków:

Panie Jezu, narodziłeś się z Dziewicy Maryi, córki świętych Anny i Joachima.
Patrz z miłością na dziadków na całym świecie. Ochraniaj ich! Oni są bogactwem dla rodzin, dla Kościoła i dla całego społeczeństwa. Wspieraj ich! Kiedy przybywa im lat, niech wciąż będą dla swojej rodziny mocnymi filarami wiary ewangelicznej, stróżami szlachetnych wartości rodziny, żywymi skarbcami trwałych tradycji religijnych. Spraw, by jako nauczyciele mądrości i odwagi przekazywali przyszłym pokoleniom owoce swoich dojrzałych doświadczeń ludzkich i duchowych.

Panie Jezu, pomagaj rodzinom i społeczeństwu doceniać obecność i rolę dziadków.
Spraw, by nigdy nie byli zaniedbywani ani wykluczani, ale zawsze znajdowali szacunek i miłość. Pomagaj im żyć pogodnie i czuć się akceptowani przez wszystkie lata życia, jakimi ich obdarzasz.

Maryjo, Matko wszystkich żyjących, nieustannie otaczaj opieką dziadków, bądź z nimi podczas ziemskiej pielgrzymki, i niech za sprawą Twoich modlitw wszystkie rodziny
spotkają się kiedyś w niebieskiej ojczyźnie, gdzie Ty czekasz na wszystkich ludzi,
by ich przygarnąć w wielkim uścisku życia bez końca. Amen!

Kanon/śpiew

Litania do św. Rodziny

Kyrie elejson, Chryste elejson, Kyrie elejson.
Chryste usłysz nas, Chryste wysłuchaj nas.
Ojcze z nieba Boże – zmiłuj się nad nami.
Synu Odkupicielu świata Boże – zmiłuj się nad nami.
Duchu Święty Boże – zmiłuj się nad nami.
Święta Trójco, Jedyny Boże – zmiłuj się nad nami.
Jezu, Synu Boga żywego, który stając się człowiekiem z miłości ku nam, uświęciłeś więzy rodzinne – zmiłuj się nad nami.

Najświętsza Rodzino, obrazie Trójcy Przenajświętszej na ziemi, wspomagaj nas.
Najświętsza Rodzino, doskonały wzorze wszelkich cnót,
Najświętsza Rodzino, wzgardzona w Betlejem od ludzi, ale uczczona śpiewem aniołów,
Najświętsza Rodzino, odbierająca hołd pasterzy i mędrców,
Najświętsza Rodzino, wysławiona przez starca Symeona,
Najświętsza Rodzino, prześladowana i wygnana do obcej ziemi,
Najświętsza Rodzino, żyjąca w ukryciu i nieznana,
Najświętsza Rodzino, wierna przepisom prawa Pańskiego,
Najświętsza Rodzino, której Opiekun jest wzorem miłości ojcowskiej,
Najświętsza Rodzino, której Matka jest wzorem miłości macierzyńskiej,
Najświętsza Rodzino, której Dziecię jest wzorem posłuszeństwa i miłości synowskiej,
Najświętsza Rodzino, patronko i opiekunko wszystkich rodzin,
Najświętsza Rodzino, ucieczko nasza w życiu i nadziejo w godzinę śmierci,

Od wszystkiego, co by mogło zakłócać spokój i jedność serc, zachowaj nas Najświętsza Rodzino
Od rozproszenie umysłu i serca,
Od oziębłości w służbie Bożej,
Od szukania przyjemności i wygód światowych,
Od przywiązania do dóbr ziemskich,
Od pragnienia próżnej chwały,
Od złej śmierci,

Przez najdoskonalsze zjednoczenie serc Waszych, zachowaj nas Najświętsza Rodzino.
Przez Wasze ubóstwo i pokorę,
Przez Wasze doskonałe posłuszeństwo,
Przez smutki i bolesne przejścia Wasze,
Przez prace i trudy Wasze,
Przez modlitwy i milczenie Wasze,
Przez doskonałość czynów Waszych,

Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, przepuść nam, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, wysłuchaj nas, Panie.
Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

K.: Rodzino Święta i czcigodna, uciekamy się do Ciebie z miłością i nadzieją.
W.: Daj nam poznać skutki Twej zbawiennej opieki.

Módlmy się: Boże, Ty w Świętej Rodzinie dałeś nam wzór życia, spraw, abyśmy złączeni wzajemną miłością, naśladowali w naszych rodzinach Jej cnoty i doszli do wiecznej radości w Twoim domu. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 

Wyjaśnienie błogosławieństwa  Najświętszym Sakramentem

Za moment odbędzie się błogosławieństwo najświętszym sakramentem. Po modlitwie proszę o podchodzenie całymi rodzinami środkiem kościoła, aż do stopnia ołtarza. Tu kapłan nad każdą z rodzin uczyni znak krzyża najświętszym sakramentem. Po powrocie na swoje miejsca niech wszyscy członkowie rodzin udzielą sobie błogosławieństwa czyniąc kciukiem znak krzyża na czole: rodzice i dziadkowie dzieciom, dzieci rodzicom i dziadkom itd.

Modlitwa przed błogosławieństwem.

 

Módlmy się.

Boże, Ty odnawiasz nas przez Najświętszy Sakrament, niech on napełni nasze serca słodyczą Twojej miłości i pomoże dążyć do niewypowiedzianych bogactw Twojego królestwa. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

 

Błogosławieństwo rodzin podchodzących do NS

Błogosławienie się nawzajem członków rodzin

Błogosławieństwo ogólne na koniec

 

Apel Jasnogórski